Zachte taal

09-10-2020

Zinspelen op TAAL |  Geitenwollensokkerigheid, zeggen ze wanneer we het in de wereld van werk en organiseren hebben over de liefde. Over ziel en bezieling. Over betekenis onder de data. Over verhalen die niet straight-forward zijn. Over de wens achter de klacht. Over mededogen, verbinding en relaties. Over resultaten die niet meetbaar maar enkel vertelbaar zijn. 'Kom, zeg wat je te zeggen hebt, en liefst in een objectieve woordenschat. Zeg wat je bedoelt, doe het zakelijk en efficiënt. We hebben geen tijd voor je verhaal. Geen zintuig voor je metafoor.'

De zachte, zoekende kant van leven                en samenwerken

Geitenwollensokkerigheid zeggen ze, en doen de filosofie, ethische beschouwingen, het (nog)-niet-weten, het mysterieuze, de onnoembaarheid van schoonheid en het zoeken naar betekenis af als irrelevant, storend, vertragend en a total waste of time. Daar in de wereld van produceren en consumeren. Zet af dat beschouwen, dat zoeken en twijfelen. Verman je (het woord!), en doe wat nuttig. Zeg wat je te zeggen hebt, in taal die eenduidig, recht-door-zee en alstublieft niet soft is.

Soft. Een synoniem voor geitenwollensokkerigheid? Zacht, in het Nederlands. Jonggeborenen mogen zacht zijn. De lakens van het bed waar je elke avond doodmoe in verzeilt moeten zacht zijn. Maar wij, mensen, zacht, in publiek? We spreken in onze organisaties niet graag over de zachte zoekende kant van het proberen samen te leven en werken. Als we 't er al over hebben gebruiken we soft, in 't Engels. Creëert net iets meer afstand. Soft bekt zakelijker. Zachtheid is voor watjes. Of voor geitjes.

In soft-skills, daar mag het wel. Niet toevallig ook een Engelse term. Klinkt alsof we dat wel kunnen meten. Illusie. Wat je meet, verandert al terwijl je 't meet. Soft-skills, waar soft verwijst naar sociaal. Sociale vaardigheden. Ah, daar hebben we het: soft, sociaal, zacht. De sociale sector als zachte sector. Te soft, zegt de mens die gepokt en gemazzeld is in wat hij de harde sector noemt. Het bedrijfsleven. En dan wordt hard: efficiënt, zakelijk, objectief, to-the-point. Hard is goed. Verman je! Het leven daarbuiten draait niet om de liefde.

En dan krijgen we nu social distancing. Dat komt ervan. Zachte afstand die zwaar valt. En dus harder is dan we dachten. Het moeilijkste wat er is, zo blijkt. Gelukkig mogen we volgende week weer winkelen. Hard winkelen.

Misschien wil ik niet meer uit mijn kot, wanneer het wel weer mag.

Of toch, omwille van de liefde. Voor de mens, die het zachte zo hard nodig heeft. Voor de moedige mensen achter onze verhalen, omdat hun parels van wijsheid zachtheid durven brengen. En voor de aarde. Omdat zachtheid en mededogen haar verder brengt dan de hardheid waarmee de mensheid haar reduceert tot resource (nog zo'n woord). We moeten stem blijven geven aan wat zacht is en zacht wil behandeld worden. Zo onversaagd als het moet. Het geitenwollensokkerige pakken we erbij.

We vermannen ons. Ons ukje van een bedrijf blijft zacht. Mijn relaties met dierbare collega's blijven zacht. We blijven zoeken naar taal en weten dat we nooit zullen aankomen daar. Proberen zullen we hoe dan ook.

Foto: Evie S. on Unsplash
Deze blog verscheen eerder als een post op sociale media. 
Ik schreef 'm tijdens de 'lockdown' in het voorjaar van 2020, in de eerste golf van het coronavirus.

Meer zinspelingen op ...