Dit jaar groeide een diep beleefde ervaring van een levenskwaliteit waarnaar ik decennia heb verlangd. Er is ruimte ontstaan voor alles wat me dierbaar is.

Voelen dat ik leef.
Zorg voor huis en plek.
Studie.
Reflectie.
De relatie met de natuur, de bezielde meer-dan-mensen-wereld.
Samenzijn met geliefden.
Werk dat past en vervult.

Het 'werk', waarmee ik lang worstelde, kreeg eindelijk de plaats die het écht verdient in mijn leven. Niet langer als dominante, vaak knellende structuur. Wel als een uitdrukking van mijn hoop, waarden en wezen. Een levensthema dat me vaak dwars heeft gezeten, lijkt hiermee nu doorgewerkt te zijn.

De 'plek', waar ik woon en waarmee ik verbonden ben, mag nu helemaal meespelen in mijn professionele bezigheden. Ik zie nu hoe deze plek gastvrij wil zijn, een inspiratiebron wil zijn voor anderen, een vrijplaats waar mensen hun verbinding met het heilige leven kunnen herontdekken. Ook dat was een verlangen dat al jarenlang sluimerde.

Ik ben aangekomen. Aangekomen in een heerlijke levensfase van vieren, oogsten en zorgen. Elke dag verwonder ik me over de ruimte en samenhang die het afgelopen jaar is ontstaan. Het leven voelt weer als heel, geheeld. Fris en nieuw en tegelijk warm vertrouwd.

Dank aan Ann Sterckx en EarthWise Education voor het mogelijk maken van de Ecotuner-opleiding. Dank aan Arno, mijn man, om me te steunen in deze transitietijd. 

Dank aan mijn medereizigers Ilse, Bastiaan, Annalynn, Ann, Hadewig, Benoit, Arne, Katrien, Nancy, Guus, Vera en Marianne. 

Dank aan Rizla, onze hond, voor de dagelijkse wandelingen en het leiden van mijn aandacht naar wat ritselt en beweegt. 

Dank aan vos, koeien, paarden, kippen en vogels. Dank aan moestuin, planten, kruiden en plek. Dank aan zon en wind. Aan maan en water. Aan de velden, de kapel en de veerkrachtige kastanjelaar. Dank aan dit huis, dat mijn denk- en zorgwerk ondersteunt. 

Dank aan de zovele denkers, schrijvers en praktijkmensen in het brede veld van ecopsychologie en ecofilosofie die mij de vreugde van het thuiskomen brachten. 

Dank aan Myrielle, Chené, Marianne en Els om mijn ideeën te verwelkomen en vanaf hier met mij te willen zoeken hoe we de relatie mens-natuur kunnen meenemen in ons werk in de wereld.

Dank aan het heilige, mysterieuze Leven. Het is een groot geschenk, een voorrecht om daar deel van te mogen zijn. Van hieraf oogst ik. En schenk ik. Opdat wij, 21ste -eeuwse aardebewoners, de hoop niet laten varen en het tijdperk tot bestaan brengen waarin we leven en werken in wederkerige, liefdevolle relaties met de aarde en alle Leven waarvan wij deel zijn.

Recent gepost